Tavern Michelle

In etablissement Tavern Michelle pogen twee hardwerkende figuren de dag te overleven.

Ze doden er de tijd door te wachten op wat komt en zich te wentelen in de herinnering.

Tot onvoorziene stilte hen in de kleren kruipt.

Het piepen van het eigen oor,

het borrelen van de maag

en het wegslikken van de gil.

Tavern Michelle wemelt van vervallen kolder en mistige leegte.

Geen monsters of spoken dwalen rond, het is net de afwezigheid van de horror die de stuipen op het lijf jaagt.

Tavern Michelle gaat over de ongrijpbaarheid van angst en het ongemak van de leegte.

De fysieke beeldende theatertaal van Ballet Dommage combineert op weergaloze manier kolder en tragiek.

“Voor zowel kinderen als volwassenen is Tavern Michelle […] een waar avontuur. Kinderen kunnen zich verbazen over de dolle acties van de twee obers en volwassenen kunnen mijmeren over de betekenis die achter deze melancholische voorstelling schuilt. Voor beiden is de voorstelling een mix van diepgang en abstractie, die de tijd even doet stilstaan.” – e-tcetera – Charlotte Durnajkin